Initiatieven van familieleden
De Stem – Praatkaffee Psychose
Naasten in kracht
Ypsilon
Similes
Psychose en familie; een bijdrage van Tom Rusting
Diverse familieleden droegen onlangs belangrijke “stenen” aan tijdens enkele ISPS Webinars van 3 maart en 7 april 2022 die nog zijn terug te zien.
“What can we learn from family members?”
De Stem – Praatkaffee Psychose
Praatkaffee Psychose De Stem richt zich open en laagdrempelig naar familieleden en andere medebetrokkenen. De avond wordt telkens kort ingeleid met een thema dat mogelijk de tongen al kan helpen losmaken, maar het hoofdprogramma is het praatkaffee zelf: open gesprekken rond de verschillende tafels, waarin alle thema’s en verhalen welkom zijn.
Geconfronteerd worden met psychose is een beklijvende gebeurtenis. Voor wie een psychose doormaakt, gaat het leven helemaal onderuit en het duurt vaak een hele tijd voor het weer een beetje op de sporen geraakt. Maar ook voor familieleden en nabij betrokkenen, betekent psychose vertwijfeling, onzekerheid, veel vragen en weinig antwoorden. Iedereen probeert op zijn manier een weg te vinden doorheen dit ingrijpende gebeuren.
De nabijheid van anderen kan hierin een hele steun betekenen. Vooral wanneer die anderen zelf ook mensen zijn die weten waar het bij psychose om gaat… Precies deze nood aan ontmoeting, informatie en contact met anderen, ligt aan de basis van het Praatkaffee Psychose.
Het Praatkaffee Psychose is er voor familieleden en mantelzorgers van mensen met een psychosegevoeligheid, mensen met eigen ervaring en betrokken hulpverleners. Dit praatkaffee is de plaats bij uitstek om mensen open te ontmoeten en samen aan de praat te gaan.
Je voelt je gehoord, gesteund en je steekt in het beste geval ook nog wat op, waarmee je weer een eind verder kunt. Vijf keer per jaar (niet in de zomervakantie) worden mensen uitgenodigd om een avond samen te komen. De organisatie voorziet voor elke bijeenkomst telkens een informatief gedeelte en een uitgebreid ontmoetingsmoment erna.
Daarna is ruim gelegenheid voor het praatkaffee zelf: om anderen te ontmoeten, samen iets te drinken en rustig aan de praat te gaan.
Voor meer info volg je deze link naar De Stem
Naasten in kracht
Naasten in Kracht is er voor naasten van mensen met een psychische kwetsbaarheid (partners, kinderen, ouders, broers, zussen en goede vrienden).
Via deze website krijg je informatie, tips, inspiratie en steun.
Vooral van elkaar.
De informatie is zo algemeen mogelijk zodat zoveel mogelijk naasten er van kunnen profiteren.
Je kunt door middel van filters de informatie en persoonlijke verhalen lezen die voor jou van toepassing zijn.
Naasten in Kracht is een initiatief van 9 cliënten- en familieorganisaties in de ggz.
Ze staan ook hier vermeld op de site.
Ypsilon
Ypsilon wil perspectief bieden aan familieleden en naastbetrokkenen van mensen met psychosegevoeligheid.
Ypsilon maakt deel uit van Naasten in Kracht.
Hun website is zo actueel, breed opgezet en vol met interessante informatie dat we vele linken hier kunnen plaatsen.
Eén link moet voldoende zijn. Ga zeker eens op bezoek!
Ze staan ook hier vermeld op deze site.
Similes
Opzet/doel van de infomomenten over Soteria die Similes organiseert, is info verstrekken over wat een Soteriahuis is en welke filosofie er aan de basis ligt van Soteria om op die manier een breder draagvlak te creëren zodat de overheden hiervoor middelen zouden vrijmaken.
Wat in het verlengde ligt waarvoor de Vlaamse werkgroep Soteriahuizen ijvert via lobbywerk bij de overheden.
Trouwens op alle info-avonden – en momenteel ook één info-voormiddag – zijn leden van de Vlaamse werkgroep Soteriahuizen als spreker betrokken.
Kijk ook eens op:
Website van Similes
Manifest Soteriahuizen
Komt er een Soteriahuis in Brussels?
In het laatste nummer van het tijdschrift van Similes staat een mooi interview met de Nederlandse psychiater Norbert Fechner die zeven jaar heeft gewerkt in een Soteriahuis in Duitsland.
Het interview met als titel “Echt met mensen contact hebben, dat is Soteria” is hieronder te lezen.
Er staat ook een info-toer op stapel rond het thema Soteria
met een serie lezingen op diverse plaatsen.
Zie ook onze Agenda hier op de site.
Psychose en familie, een bijdrage van Tom Rusting
Een strikt persoonlijke visie.
Als “familie-ervaringsdeskundige” ben ik nog maar nét betrokken bij ISPS en nu krijg ik al het verzoek om iets te schrijven over familieleden van mensen met psychosegevoeligheid. “Naasten” moet ik eigenlijk zeggen, want dit gaat ook over partners, goede vrienden en goede vriendinnen.
Mijn vrouw en ik hebben een zoon (ik noem hem hier even Lodewijk) die psychosegevoelig is. Hij heeft een paar heftige psychotische episodes doorgemaakt vanaf zijn 20ste levensjaar. Inmiddels is hij 40 en hij heeft allang zijn draai in het leven weer teruggevonden. En dat geldt ook voor zijn moeder en voor mijzelf.
Ik ben destijds actief geworden in familievereniging “Ypsilon” en dat ben ik nog steeds. Geleidelijk heb ik geleerd hoe ik mijn eigen ervaring met Lodewijk kan gebruiken om familieleden van andere psychosegevoelige mensen te ondersteunen. Ook dat doe ik nog steeds. In het kader van Ypsilon maar ook als onbezoldigd medewerker van GGZ instelling Altrecht. En de laatste jaren ook steeds meer buiten Altrecht, via Stichting Naastentraining.
Ik heb in al die jaren honderden, misschien wel duizenden naasten gesproken. Broers, zussen, partners, kinderen. Maar vooral ouders. Ouders ondervinden vaak veel leed en verdriet. Ze hebben recht om empathie, op begrip, een luisterend oor.
Maar ik ben steeds meer tot de conclusie gekomen dat ouders er vooral behoefte aan hebben om te weten wat ze zelf kunnen doen voor zoon of dochter. En wat ze beter niét kunnen doen.
En dan kom ik heel dicht bij de doelstellingen van ISPS. Samen met anderen stimuleer ik familieleden om een respectvolle, stimulerende en oordeelsvrije omgeving te creëren. Ik ben géén tegenstander van antipsychotica maar er is véél meer nodig dan het onderdrukken van wanen en hallucinaties. Na een psychose willen mensen weer de draad van hun leven oppakken. Hun zelfvertrouwen terugkrijgen. Ouders en andere familieleden zijn vaak overbezorgd en hebben soms ook te weinig begrip voor de belevingen van de betrokkene. Ze willen het bijna altijd goed doen maar ze hebben nooit geleerd hóe dat het beste kan.
Het is mijn taak als familie-ervaringsdeskundige, om familieleden en vrienden te coachen om zélf hun naaste op een constructieve manier te ondersteunen.
Misschien is dat nog net iets belangrijker dan de pillen van de psychiater.